Archiwa tagu: Civitas Christiana Poznań

Zarządzanie duchowością w biznesie ?

Czy biznes można połączyć z religią, czy istnieje marketing teologiczny? Pod takim nieco prowokacyjnym tytułem odbyło się w Poznaniu 1 kwietnia br. pierwsze w tym roku spotkanie poświęcone Katolickiej Nauce Społecznej. Wykład wprowadzający do dyskusji „Zarządzanie duchowością w biznesie?” wygłosiła prof. UAM dr hab. Ewa Krawiecka. Pani profesor jest doktorem hab. filologii polskiej i doktorem teologii zajmuje się także marketingiem oraz zagadnieniami Public Relations. Specjalizuje się we wdrażaniu do firm, organizacji i wspólnot, autorskiego systemu TetramorfComm – czyli personalistyczno – charyzmatycznego modelu przywództwa nowoczesnych liderów.

Zarządzanie czy kierowanie zespołami ludzi należy zacząć od siebie. To jest podstawowa i fundamentalna zasada, którą prof. Ewa Krawiecka wiele razy podkreślała w swoim wykładzie. Czy można kierować innymi osobami a nie potrafić kierować, zarządzać sobą? Najpierw należy poznać siebie znaleźć relacje: ja, ty, my, świat, Stwórca. Muszą to być dobre relacje, bo każde ich zakłócenie skutkuje pęknięciami w każdej płaszczyźnie wspólnego działania. Co jest najważniejsze w przedsiębiorczości; nie linie produkcyjne, nowe rozwiązania techniczne, nawet pieniądze, ale najważniejszy jest człowiek w każdej grupie, organizacji czy firmie

 

Czy jest różnica między liderem a menadżerem? W wielu przypadkach można być jednocześnie dobrym liderem i menadżerem.  Zdaniem pani profesor warto jednak rozróżnić te dwie funkcje. Bycie liderem jest powiązane z charyzmą. Lider jest bardziej wizjonerem, pozytywnym motywatorem, pomaga rozwijać się i wzrastać swoim podwładnym. Trzy najważniejsze cechy lidera to: samodyscyplina, kompetencje społeczne i kompetencje duchowe. Lider to ten, który wskazuje drogę. Menadżer to ten, który wie jak praktycznie tą drogą podążyć, aby osiągnąć cel, wie jak przygotować ludzi do przebycia tej drogi, aby osiągnąć sukces.

Aby tak się stało lider musi najpierw kierować sobą, musi czuć się sobą i rozumieć siebie. Dlatego najtrudniejszym momentem pracy nad sobą jest poznanie siebie, wszystkich swoich zalet i słabości. Czy rozumiem, kim jestem, czy dobrze czuję się z sobą, kim mogę być w przyszłości?  Praca nad sobą jest niekończącym się wielkim wyzwaniem. Przy tym nie wystarczy być tylko dobrym człowiekiem, trzeba stawać się lepszym każdego dnia. Dobrzy liderzy ciągle się uczą, nabywają wiedzę, umiejętności i mądrości życiowej. Są otwarci, ucząc się drugiego człowieka, chcą służyć innym. Dzielą się innymi swoim doświadczeniem, wiedzą umiejętnościami, a często także osiągniętym majątkiem. To jest podstawa tzw. ludzkiej twarzy biznesu.

Czy istotnie można mówić o tzw. marketingu teologicznym? Chyba nie będzie nadużyciem, jeśli powiemy, że ów marketing teologiczny, to kreowanie własnej matki, to nasz system wartości, który oferujemy otoczeniu. Kreowanie własnej osobistej marki, stowarzyszenia czy firmy najlepiej powiązać z mądrością biblijną. Dlatego prof. Ewa Krawiecka stworzyła autorski pod nazwą TETRAMORFCOMMprogram wzmacniania własnej marki poprzez sztukę dialogu, rozwoju osobowości, kreowania nowej kultury zarządzania, wspomagania umiejętności bycia liderem oraz aktywnym uczestnikiem życia gospodarczego i społecznego. Program oparty na założeniach personalizmu chrześcijańskiego w duchu „ekologii zintegrowanej” oparty o uniwersalne wartości biblijne. Ekologia zintegrowana to zdrowe relacje między osobami, środowiskiem a Stwórcą. Tetramorfa to powiązanie symboli czterech Ewangelistów w jedną postać. Postaciom wskazanym w Księdze Ezechiela przypisani zostali poszczególni ewangeliści: św. Mateusz (anioł) św. Marek (lew), św. Łukasz (wół), św. Jan (orzeł).

Wyrazem ekologii zintegrowanej jest filozofia Św. Hildegardy z Bingen. Oto kilka myśli nawiązujących do jej filozofii, które i dziś są aktualne: jestem godna miłości Boga, jako jego ukochane dziecko; moje życie jest harmonią ciała duszy oraz wszystkich relacji; jestem darem dla innych poprzez moje talenty umiejętności; mogę i chcę więcej w wierze, pasji, rodzinie, pracy; dla siebie i dla innych widzę zawsze nowy początek.

Wzorcowym liderem a także menadżerem był Jezus. W sposób doskonały potrafił zarządzać ludźmi. Nie tylko wydawał polecenia, ale także potrafił słuchać, każdego traktował indywidualnie i z szacunkiem.  Lider tak jak Jezus unosi się ku górze. Najpierw buduje swoją wewnętrzną siłę, przede wszystkim na dekalogu, aby później umacniać innych, za których jest odpowiedzialny, dla których także potrafi się poświęcić. Kierowanie, zarzadzanie to podnoszenie ku górze, zawsze ku czemuś lepszemu. Zarządzać sobą i innymi to zawsze podnosić się ku górze – podsumowała pani profesor.

W dyskusji poruszono wiele zagadnień dotyczących funkcjonowania firm, relacji miedzy właścicielami, menadżerami a pracownikami, podkreślano szczególną rolę nauczania Jana Pawła II o pracy, co było niezwykle ważne do dla prowadzących biznes na początku transformacji ustrojowej. Zasadniczy wniosek z dyskusji jest taki, że warto prowadzić biznes uczciwy, etyczny i budować dobre relacje z pracownikami, być dla nich liderem, który zbuduje w firmie własną i zespołową godność, co przełoży się, na jakość pracy i zysk.

Spotkanie stało się okazją, aby zainaugurować w Oddziale w Poznaniu działalność Ośrodka Katolickiej Myśli Społecznej. Chodzi o to, aby lepiej poznać KNS, jej rys historyczny, istotę, zasady i metodologię oraz wskazania i możliwości zastosowania w różnych obszarach życia społecznego – rodzina, kultura, samorząd, ekologia. Z drugiej strony należy poszukać w KNS inspiracji do podejmowania różnych inicjatyw społecznych, a także ewangelizacyjnych. Chodzi o to, aby mówić o KNS zarówno w teorii jak i praktyce, czyli pokazywać możliwości aplikowania jej zasad i wskazań do życia społecznego szczególnie we wspólnotach lokalnych.

 

Art: Karol Irmler

Zdjęcia: Szymon Szczęsny

Rekolekcje Wielkopostne Oddziału Okręgowego w Poznaniu.

W mocy Bożego Ducha” pod takim hasłem przeżywaliśmy w dniach od 19 do 21 marca 2019 kolejne rekolekcje wielkopostne Oddziału Okręgowego Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” w Poznaniu. Moderatorem spotkań rekolekcyjnych był Ks. Adam Sczaniecki Duszpasterz Odnowy w Duchu Świętym Archidiecezji Poznańskiej. Gościnności udzielił nam Ośrodek Charytatywno-Wypoczynkowy „Bojanowe Gniazdo” w Zaniemyślu.

Kim jest Duch Święty? Od tego podstawowego pytania zaczął swoje rozważania rekolekcyjne Ks. Adam. Odpowiedź na to pytanie z jednej strony jest prosta, bo od dzieciństwa wyznajemy wiarę w Trójce Przenajświętszą. Z drugiej jednak strony jak powiedział papież Franciszek, Duch Święty pozostaje dla nas wielkim nieznanym. Dlatego są potrzebne takie rekolekcje abyśmy się z Nim zapoznali i zaprzyjaźnili. Rozpoczynamy rekolekcje w dniu Św. Józefa, który jest wzorem otwartości na Ducha Świętego, a otwartość ta nie polega tylko na modlitwie, ale na prawości i uczciwości w życiu codziennym. Musimy w naszym życiu umieć rozeznawać, co pochodzi od Boga, a co jest tylko pragnieniem, nawet pięknym, ale czysto ludzkim. Duch Św. pobudza naszą wiarę, daje nadzieję, nieustannie mówi w naszym sercu: rozwijaj się, nie zatrzymuj się, pragnij czegoś więcej. Często słyszymy o gorliwości w wierze, ale nie polega ona tylko na jak największej ilości modlitwy. Goreć znaczy płonąć mamy płonąć ogniem Ducha Św. jaki jest stan mojego serca, co jest celem mojego życia? Duch Św. pokazuje nam jak mamy żyć i wzbudza w nas coraz większe pragnienie Nieba. Nie jest to łatwe. Wyznajemy Chrystusa, pragniemy być w jego chwale, ale już nie w Jego męce i cierpieniu.

Duch Św. – kontynuował ks. Adam jest duchem radości a chrześcijaństwo jest religią wielkiej nadziei. Kiedy otwieramy się na Ducha Św., który jest w nas jesteśmy radośni, emanujemy radością, bo jest wewnętrzny pokój w nas, nie ma w nas lęku. Słowa nie bój się nie lękajcie się, jak ktoś obliczył występuje w Piśmie Świętym 360 razy. Często niestety lękamy się tego, czego nie ma. Taki lęk paraliżował serce Hioba, który powiedział „o to spotkało mnie to, czego najbardziej się bałem”. Lęk nie pochodzi od Boga, a Duch Św. przypomina, aby takiego leku wyrzekać się i zaufać Jezusowi, który będzie nas wspierał w najtrudniejszych chwilach. Jan Paweł II nawoływał do tego podczas ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny – „zaufaj Bogu bogatemu w miłosierdzie”. Dzięki obecności w nas Ducha Św. zanika lęk przed drugim człowiekiem. Jest niestety w nas jakiś niezrozumiały opór, aby dzielić się naszą’’ wiarą z drugim człowiekiem. Dzielić się wiarą to niekoniecznie mówić innym o Bogu czy napominać ich, ale ukazywać miłość w różnych sytuacjach życiowych. Miłość jest czasami większa od wiary. Możemy swoich bliskich przyprowadzić do wiary bardziej kochając ich, a nie tylko się za nich modląc.

Ostatnia część rozważań rekolekcyjnych była poświęcona darom i owocom Ducha Św. Dary są mam przekazywane dla naszego wzrostu i dojrzewania w wierze, abyśmy szli w głąb życia duchowego. W życiu duchowym nie powinniśmy liczyć na szybkie efekty. Dary są często niewidoczne na zewnątrz. Natomiast owoce Ducha Św.: miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobro, uprzejmość, wierność, skromność, wstrzemięźliwość kształtują nasze relacje z drugim człowiekiem. Owoce dotyczą naszego charakteru i naszej życiowej postawy, mają ogromny wpływ na to, jakimi jesteśmy ludźmi, jak odbieramy świat i w jaki sposób odnosimy się do bliźnich. Wymienione owoce mogą zapewnić nam wspaniałą, spokojną, pełną miłości egzystencję. Jeżeli już otrzymamy owoce od Ducha Świętego, już nigdy nie zostaną nam one odebrane. Oznacza to, iż są one trwałe i nie przemijają. Duch obdarzy nas nimi tylko wtedy, gdy będziemy odpowiednio do tego dojrzali i godni takiego podarunku.

Rekolekcje to przede wszystkim przeżycie duchowe, czas wyciszenia modlitwy i refleksji. Rekolekcje artystycznie udoskonalił pan Tomasz z Odnowy w Duchu Św Archidiecezji Poznańskiej, który wspaniale śpiewał i grał na gitarze pieśni do Ducha Świętego. Możemy powiedzieć, że poczuliśmy na nich dotknięcie Ducha Świętego.

Tekst. Karol Irmler

Zdjęcia. Marta Witczak – Żydowo