Tradycyjnie we wrześniu spotykaliśmy się na kolejnej sesji formacyjnej tym razem w Ośrodku Wypoczynkowym INCO w Międzywodziu.  Pierwszego dnia pobytu odbyliśmy spotkanie z ks. dr hab. Grzegorzem Chojnackim profesorem Uniwersytetu Szczecińskiego, dziekanem Wydziału Teologicznego i dyrektorem Instytutu Nauk Teologicznych US. Tematem spotkania była „Rozmowa o kościele i o naszej wierze”. Jaki ma być Kościół? Nowoczesny i miłosierny czy tradycyjny, doktrynalny i wymagający? Z jednej strony coraz częściej domagamy się kościoła, który ma się dostosować do szybko zmieniającego świata uważając, że nie nadąża on za człowiekiem, za rozwojem nauki, nowych idei w kulturze w życiu społecznym w moralności. Z drugiej kościół ma być strażnikiem tradycji, zasad moralnych itd. a my katolicy musimy się doskonalić wewnętrznie, duchowo z dala od tego złego zdemoralizowanego świata. Pojawia się też trzecia droga, gdzie ja, jako osoba wolna decyduję, co jest dobre dla mnie, a co jest złe. Kościół jest jak supermarket. Można z niego brać to, co jest atrakcyjne i potrzebne, a odrzucić to, co się nie podoba.  Na tym tle pojawia się szereg problemów. Kościół wobec problemów rodziny – rozwody, związki niesakramentalne, seksualność człowieka, ideologia, gender, LGTB.  Kościół przeżywa także swoje wewnętrzne problemy: wykorzystanie seksualne dzieci, jakość kapłaństwa.  Wreszcie pytania o zadania i rolę świeckich w kościele.

Na te i inne zagadnienia starał się odpowiedzieć ks. profesor Grzegorz Chojnacki. W pierwszej części odniósł się do zagadnień rodziny i małżeństwa podkreślając, że są to instytucje naturalne i żadne ustawodawstwo nie jest wstanie tego zmienić. Św. Augustyn mówił o trzech inklinacjach, które charakteryzują człowieka. Są to: ochrona przed autodestrukcją, człowiek sam siebie nie chce zniszczyć, druga to naturalne dążenie do przedłużenia, gatunku, co jest potwierdzone wiele razy w Piśmie Świętym, trzeci to inklinacja do poznawania, do poznawania świata i rządzących nim praw.

Jezus w swojej działalności publicznej pierwszego cudu dokonał w czasie wesela podczas zawierania małżeństwa. Jezus swoją obecnością potwierdził ten naturalny związek kobiety i mężczyzny. Natomiast Św. Paweł powiedział, że małżeństwo kobiety i mężczyzny jest obrazem miłości Chrystusa do swego kościoła i ta miłość jest podniesiona do rangi sakramentu. Dlatego w kościele katolickim małżeństwo jest tak ważne. Ksiądz katolicki asystuje a kobieta i mężczyzna wobec Boga udzielają sobie wzajemnie sakramentu małżeństwa.

Kościół katolicki nie udziela rozwodów, jedynie przeprowadza proces unieważnienia małżeństwa. Papież Franciszek chce, aby z jednej strony przyspieszyć procedury związane z unieważnieniem małżeństwa, podchodząc z troską, empatią i indywidualne do każdego problemu z drugiej strony lepiej przygotować młodych ludzi do małżeństwa, rozwinąć ich dojrzałość emocjonalną, a osoby żyjące w związkach niesakramentalnych otoczyć różnymi formami duszpasterstwa.

Wiele pytań dotyczyło zagadnień związanych z ideologią gender i ruchami LGTB. Ich zwolennicy często powołują się na stwierdzenie Św. Augustyna „kochaj i rób, co chcesz” pomijając zupełnie drugi człon tego zdania, który brzmi „kochaj człowieka stworzonego przez Boga i brzydź się grzechami stworzonymi przez człowieka”. Dopiero z całości tego stwierdzenia wypływa prawdziwa i odpowiedzialna miłość. Nie jakaś miłość bez zobowiązań, egoistyczna czy nawet hedonistyczna.

Gender w języku angielskim oznacza płeć kulturową. Płeć człowieka składa się z wielu warstw: podstawowa to płeć biologiczna, płeć psychiczna, filozoficzna, kulturowa w sensie kształtowania i wychowania człowieka. Ideologia gender twierdzi, że nadrzędną i wyższą od biologicznej jest płeć kulturowa, którą można sobie po prostu wybrać. LGTB jest pochodną i następstwem genderyzmu.

Antropologia chrześcijańska, podkreślił ks. profesor nakazuje kochać człowieka stworzonego przez Boga. Dlatego do osób homoseksualnych należy odnosić się z szacunkiem i delikatnością, co nie oznacza, że trzeba akceptować ich poglądy, czy wręcz afirmować ich ideologię. Trzeba protestować przeciw tej ideologii, ale w sposób umiejętny i bez przemocy nawet słownej. Żyj jak chcesz, ale jako katolicy nie będziemy afirmować twojego sposobu życia, a tym bardziej w przypadku braku tolerancji wobec nas.

W ostatniej części spotkania wiele uwagi poświęcono roli osób świeckich w kościele, którzy są powołani do służby. Kościół katolicki ma służyć człowiekowi w jego drodze do Boga i musi uważać, aby żadna organizacja, czy partia polityczna nie wiązała się z nim z wyrachowania, aby osiągnąć doraźne cele. Sam kościół też nie może być wyrachowany i liczyć na jakieś doraźne korzyści i przywileje. Chrześcijanie są wywyższeni przez Chrystusa, ale nie powinni być wyniośli, a księża jak powiedział kiedyś papież Benedykt XVI mają być specjalistami w relacjach miedzy Bogiem a człowiekiem, a nie menedżerami, czy medialnymi celebrytami.

W drugim dniu sesji Jacek Stróżyński – przewodniczący Oddziału „Civitas Christiana” w Pile zaprezentował postać ks. dra Bolesława Domańskiego. W tym roku przypada 80 rocznica śmierci, tego wybitnego patrioty, społecznika i gorliwego kapłana, przywódcy ludu polskiego w Niemczech. Całą działalność księdza Domańskiego, proboszcza z Zakrzewa a zarazem Prezesa Związku Polaków w Niemczech można scharakteryzować jego przesłaniem do Polaków rozsianych po całych Niemczech:

„Będziecie zwalczani, ale niezwalczeni.

Będziecie pokonywani, ale niepokonani.

Będziecie zwyciężani, ale niezwyciężeni.

Bóg z nami i nad nami”.

Od 1983 roku przez nasze Stowarzyszenie jest przyznawana nagroda im. Ks. dra Bolesława Domańskiego – osobom, zespołom, organizacjom i instytucjom, za wybitną twórczość i działalność w duchu Pięciu Prawd Polaków, które zostały przyjęte na Kongresie Polaków w Niemczech 6 marca 1938 roku.

Prawda pierwsza: Jesteśmy Polakami

Prawda druga: Wiara Ojców naszych jest wiarą naszych dzieci.

Prawda trzecia: Polak Polakowi bratem

Prawda czwarta: Co dzień Polak Narodowi służy.

Prawda piąta: Polska jest naszą Matką, o Matce nie wolno mówić źle.

Jedną z laureatek Nagrody jest pani Iwona Mirońska-Gargas ze Szczecina, która otrzymała nagrodę za propagowanie kultury inspirowanej wartościami chrześcijańskimi oraz patriotycznymi. Z wykształcenia, zamiłowania i wykonywanego zawodu jest instruktorem teatralnym. W swojej pracy wokół piękna słowa szczególną uwagę przykłada do wartości, które to słowo niesie. Iwona Mirońska-Gargas pracuje przede wszystkim z młodzieżą wpajając jej miłość do rodzimego języka, a tym samym umiłowanie Ojczyzny. 1993 r. założyła teatr słowa „Pro Scenium”. Jest organizatorką Wojewódzkich Spotkań ze Sztuką Słowa: Wiara – Nadzieja – Miłość. Na naszym spotkaniu z wielką pasją opowiadała o swojej pracy podkreślając, że w dzisiejszych niełatwych czasach promowania antywartości właśnie kultura staje się ostoją polskości. Spotkanie ubogacili piękną recytacją młodzi artyści Inez Wilczewska i Marcin Gargas. Trzydniowe spotkanie zakończyliśmy sobotnią wieczorną Mszą św. w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego, włączając się w ogólnopolską akcję „Polska pod Krzyżem”.

 

Tekst: Karol Irmler, foto: Maciej Konieczny, Karol Irmler