Archiwum kategorii: Wągrowiec

Rekolekcje z Civitas Christiana

Serdecznie zapraszamy do wysłuchania pouczających i inspirujących rekolekcji,

w tym trudnym dla wszystkich czasie przyniosą

„Wiarę, Nadzieję i Miłość”.

 

Błogosławieństwo ks. bpa Mirosława Milewskiego.

CZĘŚĆ 1 – WIARA – ks. Ryszard Umański

CZĘŚĆ 2 – NADZIEJA – ks. Bogusław Drożdż

CZĘŚĆ 3 – MIŁOŚĆ – Ks. Marek Żejmo

Adwentowy Dzień Skupienia – czyli nic nie dzieje się bez przyczyny

W sobotę 14 grudnia, Poznański Oddział Okręgowy Stowarzyszenia spotkał się na wspólnym przeżywaniu Adwentowego Dnia Skupienia.

Zaczęliśmy modlitwą w Kościele pw. Wszystkich Świętych w Poznaniu – był to czas na indywidualną rozmowę z Panem Jezusem,  przed Najświętszym Sakramentem. Człowiek szczególnie potrzebuje ciszy, w obliczu zagonionego i rozemocjonowanego świata, który nie lubi i nie umie czekać. Adwent zaś to czas oczekiwania. Nie tylko na kolejne Święta Bożego Narodzenia ale przede wszystkim na powtórne przyjście Jezusa. Każdy człowiek będzie sądzony wtedy przede wszystkim z miłości, względem Pana Boga, siebie i drugiego człowieka. Podczas Mszy Świętej w homilii  Asystent Oddziału Stowarzyszenia – ks. dr Janusz Grześkowiak przywołał postać Grzegorza Przemyka  – maturzystę, który został zamordowany przez milicjantów komunistycznego reżimu, oraz jego adwokata Macieja Bednarkiewicza. Ś.P Grzegorz miał po aresztowaniu poprosić o Pismo Święte, i mówił że: nikogo nie obarcza za zaistniałą sytuację oraz że w życiu nic nie dzieje się bez przyczyny. Warto w  tych różnych ludzkich i swoich  działaniach codziennego życia i ich przyczynach odnajdywać zawsze działanie Pana Boga. Po Mszy Świętej uczestnicy udali się do siedziby Stowarzyszenia, na drugą część spotkania. Tam ks. Adam Pieckenhagen  – duszpasterz Służby Liturgicznej w Archidiecezji Poznańskiej, przedstawił zgromadzonym program Duszpasterski Kościoła w Polsce na rok 2019-2022, który nosi tytuł: Eucharystia daje życie. Jest to kontynuacja cyklu programowego związanego z sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego. Kościół żyje dzięki Eucharystii, jest jego szczytem i  nie ma Kościoła – czyli wszystkich ludzi wierzących bez uczestnictwa i gromadzenia się na Mszy Świętej. Działanie Kościoła w następnych latach ma skupić się na tym, żeby pogłębić świadomość tego czym jest „święta i Boska Liturgia”. Ważna jest przecież więź pomiędzy tajemnicą eucharystyczną, akcją liturgiczną i zaangażowaniem na rzecz drugiego, wynikającym z przeżywania Eucharystii jako sakramentu miłości. Celem tego programu będzie m.in. troska o piękno sprawowania liturgii, dowartościowanie wprowadzenia wiernych w przepowiadanie na temat Mszy Świętej, ale też żeby wierni przyjęli sakramentalny styl życia i właściwie rozumieli przeżywanie niedzieli jako dnia świętego. Słuchacze prelekcji – członkowie Stowarzyszenia mieli mnóstwo pytań, wątpliwości i sytuacji z życia którymi chcieli podzielić się z księdzem Adamem.

Warto to co się działo, podsumować zdaniem Ś.P Grzegorza Przemyka przywołane w homilii – „nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny”. Oby ten Adwentowy Dzień Skupienia przyniósł dobre owoce, nie tylko na najbliższe Boże Narodzenie ale na całe nasze życie.

 

Sesja formacyjna Oddziału Okręgowego w Poznaniu

Tradycyjnie we wrześniu spotykaliśmy się na kolejnej sesji formacyjnej tym razem w Ośrodku Wypoczynkowym INCO w Międzywodziu.  Pierwszego dnia pobytu odbyliśmy spotkanie z ks. dr hab. Grzegorzem Chojnackim profesorem Uniwersytetu Szczecińskiego, dziekanem Wydziału Teologicznego i dyrektorem Instytutu Nauk Teologicznych US. Tematem spotkania była „Rozmowa o kościele i o naszej wierze”. Jaki ma być Kościół? Nowoczesny i miłosierny czy tradycyjny, doktrynalny i wymagający? Z jednej strony coraz częściej domagamy się kościoła, który ma się dostosować do szybko zmieniającego świata uważając, że nie nadąża on za człowiekiem, za rozwojem nauki, nowych idei w kulturze w życiu społecznym w moralności. Z drugiej kościół ma być strażnikiem tradycji, zasad moralnych itd. a my katolicy musimy się doskonalić wewnętrznie, duchowo z dala od tego złego zdemoralizowanego świata. Pojawia się też trzecia droga, gdzie ja, jako osoba wolna decyduję, co jest dobre dla mnie, a co jest złe. Kościół jest jak supermarket. Można z niego brać to, co jest atrakcyjne i potrzebne, a odrzucić to, co się nie podoba.  Na tym tle pojawia się szereg problemów. Kościół wobec problemów rodziny – rozwody, związki niesakramentalne, seksualność człowieka, ideologia, gender, LGTB.  Kościół przeżywa także swoje wewnętrzne problemy: wykorzystanie seksualne dzieci, jakość kapłaństwa.  Wreszcie pytania o zadania i rolę świeckich w kościele.

Na te i inne zagadnienia starał się odpowiedzieć ks. profesor Grzegorz Chojnacki. W pierwszej części odniósł się do zagadnień rodziny i małżeństwa podkreślając, że są to instytucje naturalne i żadne ustawodawstwo nie jest wstanie tego zmienić. Św. Augustyn mówił o trzech inklinacjach, które charakteryzują człowieka. Są to: ochrona przed autodestrukcją, człowiek sam siebie nie chce zniszczyć, druga to naturalne dążenie do przedłużenia, gatunku, co jest potwierdzone wiele razy w Piśmie Świętym, trzeci to inklinacja do poznawania, do poznawania świata i rządzących nim praw.

Jezus w swojej działalności publicznej pierwszego cudu dokonał w czasie wesela podczas zawierania małżeństwa. Jezus swoją obecnością potwierdził ten naturalny związek kobiety i mężczyzny. Natomiast Św. Paweł powiedział, że małżeństwo kobiety i mężczyzny jest obrazem miłości Chrystusa do swego kościoła i ta miłość jest podniesiona do rangi sakramentu. Dlatego w kościele katolickim małżeństwo jest tak ważne. Ksiądz katolicki asystuje a kobieta i mężczyzna wobec Boga udzielają sobie wzajemnie sakramentu małżeństwa.

Kościół katolicki nie udziela rozwodów, jedynie przeprowadza proces unieważnienia małżeństwa. Papież Franciszek chce, aby z jednej strony przyspieszyć procedury związane z unieważnieniem małżeństwa, podchodząc z troską, empatią i indywidualne do każdego problemu z drugiej strony lepiej przygotować młodych ludzi do małżeństwa, rozwinąć ich dojrzałość emocjonalną, a osoby żyjące w związkach niesakramentalnych otoczyć różnymi formami duszpasterstwa.

Wiele pytań dotyczyło zagadnień związanych z ideologią gender i ruchami LGTB. Ich zwolennicy często powołują się na stwierdzenie Św. Augustyna „kochaj i rób, co chcesz” pomijając zupełnie drugi człon tego zdania, który brzmi „kochaj człowieka stworzonego przez Boga i brzydź się grzechami stworzonymi przez człowieka”. Dopiero z całości tego stwierdzenia wypływa prawdziwa i odpowiedzialna miłość. Nie jakaś miłość bez zobowiązań, egoistyczna czy nawet hedonistyczna.

Gender w języku angielskim oznacza płeć kulturową. Płeć człowieka składa się z wielu warstw: podstawowa to płeć biologiczna, płeć psychiczna, filozoficzna, kulturowa w sensie kształtowania i wychowania człowieka. Ideologia gender twierdzi, że nadrzędną i wyższą od biologicznej jest płeć kulturowa, którą można sobie po prostu wybrać. LGTB jest pochodną i następstwem genderyzmu.

Antropologia chrześcijańska, podkreślił ks. profesor nakazuje kochać człowieka stworzonego przez Boga. Dlatego do osób homoseksualnych należy odnosić się z szacunkiem i delikatnością, co nie oznacza, że trzeba akceptować ich poglądy, czy wręcz afirmować ich ideologię. Trzeba protestować przeciw tej ideologii, ale w sposób umiejętny i bez przemocy nawet słownej. Żyj jak chcesz, ale jako katolicy nie będziemy afirmować twojego sposobu życia, a tym bardziej w przypadku braku tolerancji wobec nas.

W ostatniej części spotkania wiele uwagi poświęcono roli osób świeckich w kościele, którzy są powołani do służby. Kościół katolicki ma służyć człowiekowi w jego drodze do Boga i musi uważać, aby żadna organizacja, czy partia polityczna nie wiązała się z nim z wyrachowania, aby osiągnąć doraźne cele. Sam kościół też nie może być wyrachowany i liczyć na jakieś doraźne korzyści i przywileje. Chrześcijanie są wywyższeni przez Chrystusa, ale nie powinni być wyniośli, a księża jak powiedział kiedyś papież Benedykt XVI mają być specjalistami w relacjach miedzy Bogiem a człowiekiem, a nie menedżerami, czy medialnymi celebrytami.

W drugim dniu sesji Jacek Stróżyński – przewodniczący Oddziału „Civitas Christiana” w Pile zaprezentował postać ks. dra Bolesława Domańskiego. W tym roku przypada 80 rocznica śmierci, tego wybitnego patrioty, społecznika i gorliwego kapłana, przywódcy ludu polskiego w Niemczech. Całą działalność księdza Domańskiego, proboszcza z Zakrzewa a zarazem Prezesa Związku Polaków w Niemczech można scharakteryzować jego przesłaniem do Polaków rozsianych po całych Niemczech:

„Będziecie zwalczani, ale niezwalczeni.

Będziecie pokonywani, ale niepokonani.

Będziecie zwyciężani, ale niezwyciężeni.

Bóg z nami i nad nami”.

Od 1983 roku przez nasze Stowarzyszenie jest przyznawana nagroda im. Ks. dra Bolesława Domańskiego – osobom, zespołom, organizacjom i instytucjom, za wybitną twórczość i działalność w duchu Pięciu Prawd Polaków, które zostały przyjęte na Kongresie Polaków w Niemczech 6 marca 1938 roku.

Prawda pierwsza: Jesteśmy Polakami

Prawda druga: Wiara Ojców naszych jest wiarą naszych dzieci.

Prawda trzecia: Polak Polakowi bratem

Prawda czwarta: Co dzień Polak Narodowi służy.

Prawda piąta: Polska jest naszą Matką, o Matce nie wolno mówić źle.

Jedną z laureatek Nagrody jest pani Iwona Mirońska-Gargas ze Szczecina, która otrzymała nagrodę za propagowanie kultury inspirowanej wartościami chrześcijańskimi oraz patriotycznymi. Z wykształcenia, zamiłowania i wykonywanego zawodu jest instruktorem teatralnym. W swojej pracy wokół piękna słowa szczególną uwagę przykłada do wartości, które to słowo niesie. Iwona Mirońska-Gargas pracuje przede wszystkim z młodzieżą wpajając jej miłość do rodzimego języka, a tym samym umiłowanie Ojczyzny. 1993 r. założyła teatr słowa „Pro Scenium”. Jest organizatorką Wojewódzkich Spotkań ze Sztuką Słowa: Wiara – Nadzieja – Miłość. Na naszym spotkaniu z wielką pasją opowiadała o swojej pracy podkreślając, że w dzisiejszych niełatwych czasach promowania antywartości właśnie kultura staje się ostoją polskości. Spotkanie ubogacili piękną recytacją młodzi artyści Inez Wilczewska i Marcin Gargas. Trzydniowe spotkanie zakończyliśmy sobotnią wieczorną Mszą św. w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego, włączając się w ogólnopolską akcję „Polska pod Krzyżem”.

 

Tekst: Karol Irmler, foto: Maciej Konieczny, Karol Irmler